Ελευθέρια Φλώρινας 7.11.2017 (Σχολική Γιορτή)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ -8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1912

Αντί δικών μας σχολίων, παραθέτουμε αυτούσια ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από λόγους των πρωταγωνιστών των ιστορικών εκείνων στιγμών. Λόγοι που φωτίζουν την κατάσταση που επικρατούσε στην Πόλη και την ψυχολογία των πρωταγωνιστών των γεγονότων.

 Την κατάσταση που επικρατούσε εκείνη τη μέρα στη Φλώρινα μας δίνει ανάγλυφη η πέννα του Γ. Μόδη στο διήγημά του Πώς παραδόθηκε η Φλώρινα. Κι επειδή η τέχνη εξασφαλίζει την αμεσότητα στην πρόσληψη του μηνύματος, ας τον διαβάσουμε: «Η Φλώρινα ήταν άνω-κάτω. Ο Τουρκικός στρατός υποχωρούσε απ΄ το Μοναστήρι, ύστερα από τριήμερη μάχη με τους Σέρβους. Φάλαγγες πεζικού, κανόνια, άλογα, μεταγωγικά, αστυνομικά, χωροφύλακες, πυροβολητές χωρίς κανόνια, φαντάροι χωρίς τουφέκια, άνθρωποι και ζώα, όλοι ανακατωμένοι, κατατσακισμένοι, αποκαρδιωμένοι, με τη σφραγίδα της ήττας στα σκυμμένα κεφάλια τους, περνούσαν σε διαδοχικά και ατελείωτα μπουλούκια, χωρίς καμία τάξη και σειρά. Τα αξιοθρήνητα λείψανα του υπερήφανου Αυτοκρατορικού στρατού, ένα πια σκοπό είχαν, τη φυγή».

Κατά την παράδοση της Φλώρινας ο Μητροπολίτης Μογλενών Πολύκαρπος είπε: «Η Πόλις της Φλωρίνης και τα υπ’ αυτήν χωρία ευχαριστούμεν τον Κύριον, όστις μας ηξίωσεν να απολαύσωμεν την χαράν της επαναφοράς μας εις την Μητέρα Ελλάδα. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου. Δηλούμεν πίστιν και αφοσίωσιν εις τους νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους, τιθέμενοι υπό το σκήπτρον του Βασιλέως Γεωργίου του Α’».

Κατόπιν τον λόγο έλαβε ο Μουφτής Χουλουσή, ο οποίος είπε: «Ημείς οι Τούρκοι ηυνοήθημεν υπό του Κυρίου και εδεσπόσαμεν επί του Κόσμου όλου. Αλλά θελήσαμε να γίνωμεν κατακτηταί και τύραννοι και ο Θεός ωργίσθη καθ΄ ημών. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου ότι πολύ επιεικώς μας έκρινε και μας δίδει σε καλά χέρια. Δι΄ο δηλούμεν ότι θα είμεθα οι πιστότεροι υπηρέται του Βασιλέως Γεωργίου». Στο ίδιο πνεύμα μίλησε και ο Ραββίνος, εκ μέρους των ολίγων Εβραίων, που υπήρχαν στη Φλώρινα.

Ευχαριστούμε το συνάδελφο ομιλητή της γιορτής, Δ. Σκενδέρη-Θεολόγο, ο οποίος μίλησε λιτά όσο και περιεκτικά και μας εισήγαγε με βιωματικό τρόπο στη καρδιά των γεγονότων εκείνων και της σημασίας τους για το παρόν και το μέλλον της Φλώρινας και συνολικά της Δυτικής Μακεδονίας.